Raffaella Longoni

En mars 2017 le mandat du Conseil d’administration de l’AIACE Belgique que j’ai eu l’honneur de présider se terminera par l’élection d’une nouvelle équipe.

Ce dernier numéro paraît juste après une fin d’année 2016 particulièrement difficile dans un monde qui ne nous a rien épargné : surprises, coups de théâtre, drames, en fin de compte c’est l’homme qui reste le principal responsable et non la fatalité.

Une année 2016, où nous avons connu de lâches attentats terroristes à Bruxelles ainsi que chez nos voisins français, les grandes puissances impliquées dans les violences et atrocités « des guerres civiles » en Syrie et en Irak, l’arrivée massive de réfugiés qui fuient la mort pour l’affronter à nouveau en Méditerranée, le choix de la sortie de l’UE par le peuple du Royaume-Uni, le rejet d’une réforme constitutionnelle par referendum en Italie déclenchant une instabilité gouvernementale dont la zone euro se serait bien passée, le coup d’État manqué en Turquie et la violente répression qui s’ensuit et, outre atlantique, l’élection surprise de D. Trump, président des États Unis dès janvier 2017.

Seul bémol à ce triste catalogue, l’élection du Président de la république autrichienne, M. Van Der Bellen, qui fait reculer la nuit politique nationaliste et anti-européenne dans ce pays.

Pour la première fois depuis longtemps, c’est une fin d’année ou l’inquiétude s’installe vis-à-vis de de l’avenir en Europe et dans le monde. La réponse de la section Belgique à ces craintes reste la solidarité et l’entraide entre les membres et entre tous les anciens de l’UE.

C’est ce que l’équipe sortante s’est efforcée de faire durant ces trois dernières années. Sans anticiper le rapport d’activité qui sera soumis à l’Assemblée générale de mars 2017, je tiens à présenter un petit tour d’horizon du bilan.

L’année 2014 a été marquée par l’application d’un nouveau Statut décidé fin 2013 qui va rendre moins attractive la fonction publique européenne, mais qui a largement sauvegardé les intérêts des anciens (pensions et Méthode) grâce à l’action de nos spécialistes en la matière. 2015 a été marquée par les nombreux problèmes sur la question sensible de la caisse maladie liée à l’application plus restrictive des règles, comme celle de la complémentarité. Le passage au système RCAM en ligne ne s’est pas fait sans difficultés pour une génération d’anciens. À nouveau, le soutien des experts a certainement permis de limiter les désagréments et de revenir à une situation plus acceptable dès le début de 2016.

Ces trois années ont été largement consacrées à notre aide sociale, grâce à une équipe de bénévoles motivés et compétents dirigée par un vice-président de la section. Elles ont aussi été ponctuées par le renouveau de nos Statuts et par nos nombreuses activités culturelles et sociales... fort appréciées d’ailleurs.

La nouveauté des thés littéraires a permis aux « écrivains » de la section de présenter leur œuvre et le CA a poursuivi la recherche de volontaires pour renforcer son action.

26 candidats pour le mandat prochain par rapport aux 20 du précédent est un heureux présage de la volonté des membres de vouloir donner un peu de leurs énergies à l’AIACE Belgique. Les défis à relever sont nombreux, et le combat le plus dur reste celui de la paix et de la justice pour lequel il est incontestable que notre mémoire a un rôle clé à jouer.

Les lecteurs me pardonneront si, par deux fois d’affilée, je cède à la tentation de citer l’écrivain Stefan Zweig qui, toujours dans son livre “Le monde d’hier”, affirmait “Si, par notre témoignage, nous transmettons à la génération qui vient ne serait-ce qu’une parcelle de vérité... nous n’aurons pas œuvré tout à fait en vain”.

L’année 2016 marquait le 25e anniversaire du traité de Maastricht et 2017 consacrera les 60 ans du Traité de Rome. Plus que jamais, il nous appartient de défendre nos valeurs pour donner…un avenir à notre passé.

Je saisis cette occasion pour remercier l’équipe des bénévoles et des membres du CA et je souhaite à vous tous, au nom de la section Belgique, une année 2017 pleine d’espoir et de lumière.

Het einde van een mandaat in een veranderende en verontrustende wereld

In maart 2017 zal het mandaat van de Raad van Bestuur van de AIACE België, die ik de eer heb gehad voor te zitten, worden afgesloten met de verkiezing van een nieuw team.

Dit laatste nummer verschijnt juist na het einde van een bijzonder moeilijk jaar 2016 in een wereld die ons niets heeft bespaard aan verrassingen, plotselinge koersveranderingen en drama's. Uiteindelijk is het de mens die de voornaamste verantwoordelijkheid blijft dragen en niet het noodlot.

Een jaar 2016 waarin wij kennis hebben moeten maken met laffe terroristische aanslagen in Brussel en bij onze Franse buren, waarin de grote mogendheden verwikkeld zijn geraakt in het geweld en de gruweldaden van de "burgeroorlogen" in Syrië en Irak, met de massale toevloed van vluchtelingen die de dood ontlopen om deze opnieuw onder ogen te zien in de Middellandse Zee, met de keuze van het volk van het Verenigd Koninkrijk om de EU te verlaten, met de afwijzing van een constitutionele hervorming bij referendum in Italië, die tot een gouvernementele instabiliteit heeft geleid waar de eurozone werkelijk geen behoefte aan had, met de verijdelde staatsgreep in Turkije en de gewelddadige repressie die erop is gevolgd en, aan de overzijde van de Atlantische oceaan, met de verrassende verkiezing van D. Trump tot president van de Verenigde Staten met ingang van januari 2017.

Het enige pluspunt in dit trieste relaas is de verkiezing geweest van de heer Van Der Bellen tot president van de Oostenrijkse republiek, die de nationalistische en anti-Europese stromingen in dit land een halt toeroept.

Voor het eerst sedert lange tijd is het een eindejaar dat getekend wordt door ongerustheid over de toekomst in Europa en in de wereld.

Het antwoord van de afdeling België op deze dreigingen blijft de solidariteit en het wederzijds hulpbetoon tussen de leden en tussen alle voormalige personeelsleden van de EU.

Dit is waar het ontslagnemende team gedurende de afgelopen drie jaar naar heeft gestreefd. Zonder vooruit te lopen op het activiteitenverslag dat de Algemene vergadering van maart 2017 zal worden voorgelegd wil ik er een klein overzicht van laten volgen.

In 2014 is een nieuw Statuut ingevoerd waartoe in 2013 was besloten. Dit zal het Europese openbare ambt minder aantrekkelijk maken maar het heeft niettemin de belangen van de voormalige personeelsleden (pensioenen en Methode) grotendeels gevrijwaard dankzij het optreden van onze specialisten ter zake. 2015 is gekenmerkt geweest door een groot aantal problemen betreffende het delicate vraagstuk van het ziekenfonds in verband met een restrictievere toepassing van de regels, zoals die van de complementariteit. De overstap van het GSZV-online is niet zonder moeilijkheden verlopen voor een generatie van voormalige personeelsleden. Ook nu weer heeft de steun van deskundigen er zonder twijfel toe bijgedragen strubbelingen te beperken en vanaf begin 2016 terug te keren naar een meer aanvaardbare situatie.

Deze drie jaren zijn grotendeels besteed geweest aan onze sociale bijstand, waartoe een team van gemotiveerde en bekwame vrijwilligers onder leiding van een vicevoorzitter van de afdeling heeft bijgedragen. Zij zijn ook gekenmerkt geweest door de vernieuwing van onze Statuten en door onze vele culturele en sociale activiteiten… die overigens hogelijk zijn gewaardeerd.

De nieuw ingevoerde literaire theekringen hebben de "schrijvers" van de afdeling de mogelijkheid geboden hun werk te presenteren en de RB is vrijwilligers blijven zoeken om zijn activiteiten op dit gebied uit te breiden.

Het feit dat er zich voor het komende mandaat 26 kandidaten hebben aangemeld in vergelijking met de 20 van de voorgaande ambtsperiode is een goed voorteken dat duidt op de bereidheid van de leden om een deel van hun energie ter beschikking te stellen van de AIACE België.

De uitdagingen die ons te wachten staan zijn velerlei en de moeilijkste strijd is nog steeds die om de vrede en rechtvaardigheid, in verband waarmee ons geheugen ontegenzeggelijk een sleutelrol te spelen heeft.

De lezer zal het mij vergeven wanneer ik ten tweeden male toegeef aan de verleiding om de schrijver Stefan Zweig te citeren, die zich, nog steeds in zijn boek "De wereld van gisteren", als volgt uitte: "Indien wij met ons getuigenis aan de komende generatie ook al is het maar een klein deel van de waarheid overdragen…, zal ons streven niet geheel en al tevergeefs zijn geweest".

In 2016 waren wij getuige van de 25e verjaardag van het Verdrag van Maastricht en 2017 zal de 60e gedenkdag inluiden van het Verdrag van Rome. Meer dan ooit is het onze taak onze waarden te verdedigen om ons verleden… een toekomst te geven.

Ik maak van deze gelegenheid gebruik om het team van vrijwilligers en leden van de RB te danken en ik wens u allen uit naam van de afdeling België een hoopvol en lichtend 2017 toe.